หนังสือ กับ ทะเล …..
-
หนังสือบางเล่มหน้าปกสวยงามน่าอ่าน แต่พอเปิดดูด้านใน แล้วต้องวาง เนื้อหาไม่น่าอ่าน
-
แต่กับอีกเล่ม หน้าปกหนังสือแสนจะธรรมดา แต่พอเปิดดูด้านใน น่าอ่าน ทำให้ไม่อยากวาง เนื้อหาเข้าใจง่ายหากเป็นคุณ คุณจะเลือกอ่านหนังสือแบบไหม
-
เคยมีเพื่อนถามว่าอยู่ใกล้ทะเล แล้วรู้บ้างไหม ว่าทะเลนั้นมีอะไร ก็นั่งคิดอยู่หนึ่งคืน ถึงได้คำตอบที่จะบอกเพื่อนว่า ทะเลมีคลื่นเล็กน้อยถึงปานกลาง และยังแถมให้เพื่อนอีกข้อว่า ถ้ารู้สึกท้อแท้ ให้ไปที่ทะเล เพราะทะเลจะให้กำลังใจเราตลอด ด้วยเสียงซู่ ซู่ จริงนะ ไม่เชื่อลองไปนั่งฟังดู…..
กัลยาณมิตรธรรม ๗ ประการ
-
น่ารัก อยู่ด้วยแล้วสบายใจ
-
น่าเคารพ อบอุ่นใจ เป็นที่พึ่งได้
-
ฝึกฝนตนอยู่เสมอ ควรเอาอย่าง
-
รู้จักพูดให้ได้ผล รู้จักชี้แจงให้เข้าใจ
-
อดทนรับฟังได้ ไม่เบื่อ ไม่ฉุนเฉียว
-
อธิบายเรื่องยุ่งยากให้เข้าใจง่าย
-
ไม่ชักนำไปในทางที่เสื่อมเสีย
มีผู้กล่าวว่า ……
-
ไม่สูงต้องเขย่ง ไม่เก่งต้องขยันแต่สำหรับตัวเราเองเก่งไม่กลัว เรากลัวเขาขยันเพราะฉะนั้น เวลาคนอื่นนอน เราชอบที่จะนั่งหาความรู้ ผลก็คือ ถ้าทุกวันไม่เที่ยงคืนก็จะนอนไม่หลับ (สมน้ำหน้าตัวเอง)
ก่อนนอนคืนนี้ ……
-
ต้องขอบพระคุณ อาจารย์ประทีป จำปาศรี ที่สละเวลาอันมีค่าของท่าน สอนการใช้สื่อเทคโนโลยีให้ ซาบซึ้งน้ำใจยิ่งนัก กราบ กราบ กราบ …….
อีกนิด…ก่อนนอนคุณเป็นผู้ประเมิน มืออาชีพหรือมีอาชีพผู้ประเมิน คะ ?
ต่อเนื่องจากเมื่อคืน ทิ้งท้ายด้วยคำว่า ผู้ประเมินมืออาชีพ หรือคำว่า อาชีพผู้ประเมิน ในความคิดเห็นของผู้เขียนเอง เมื่อเข้ามายืนอยู่ ณ จุดนี้ อาจจะเรียกว่า ทางแยกสุดท้ายของชีวิตแล้ว เพราะแยกต่อไปคงแยกเข้าวัด การที่จะเป็นผู้ประเมินมืออาชีพหรืออาชีพผู้ประเมินนั้น เราไม่สามารถบังคับใครให้เขาเป็นดังที่เราหวังได้ ก็ต้องเป็นความเชื่อส่วนบุคคล แต่สำหรับจิตสำนึกของผู้เขียนเองไม่ว่าเราจะทำอาชีพอะไร เราย่อมอยากมีทักษะที่ชำนาญในอาชีพนั้นๆ และมีทักษะอย่างเดียวก็คงไม่ได้ ต้องมีคุณธรรมควบคู่กันไป การที่จะมีทักษะนั้นไม่ใช่นั่งๆ นอนๆอยู่เฉยๆ ทักษะจะเกิด เราต้องลงมือทำ หากทำด้วยใจรักในสิ่งที่เราจะทำ และต้องอยู่ภายใต้กฎระเบียบของสิ่งนั้นๆด้วย เราจะเรียนรู้อย่างมีความสุขและสนุกกันมัน ผู้เขียนชอบที่จะลงมือทำซ้ำๆ และบ่อยๆ ทำให้เกิดความเข้าใจมากขึ้น และทุกครั้งที่ทำแล้ว เราจะรู้สึกด้วยตัวเราเอง ยิ้มกับตัวเองที่เราทำได้ การที่จะเป็นผู้ประเมินมืออาชีพนั้น ก็ควรเก่ง ดีด้วย และก็งามด้วย เมื่อเอาสามตัวนี้มารวมกันก็จะเป็น เก่งดีงาม ในความคิดของผู้เขียน ต้องเก่งอย่างไร ดีอย่างไร และงามอย่างไร แล้วจะเล่าให้ฟังในตอนต่อไป เช้านี้ ขอลาเพียงเท่านี้ก่อนนะคะ พบกันใหม่ในตอนหน้าค่ะ บ๊ายบาย
เขียนโดย: ส. ตะกายดาว
ใส่ความเห็น