full moon: อยากทราบเรื่องราวความเป็นมาเกี่ยวกับตัวท่าน ก่อนจะได้มาร่วมเป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้งบริษัทศึกษาภาวน์ จำกัด มีความเป็นมาอย่างไรบ้างครับ
          Nattawat : อดีตผมเป็นนักธุรกิจ เจ้าของบริษัทสมิตชาติวิศวการโยธา รับเหมางานส่งวัสดุก่อสร้างทำถนนเส้นบางบัวทอง-สุพรรณบุรี และ เส้นนครปฐม-สุพรรณบุรี ขยายถนนเป็นสี่เลน  ส่งวัสดุทรายถม ดินลูกรัง มีเครื่องจักรรถตักแม็คโค ๓ ตัว เรือดูดทราย ๒ ลำ และสิบล้อ ๑๐ พ่วง มีที่ดินที่อำเภอพนมทวนเป็นดินลูกรังและทรายถม ๓๐๐ กว่าไร่   ลูกน้องเรียกผมว่า “เจ้านาย”  นายอำเภอ ผู้ว่า เรียก “เสี่ย” ชาวบ้านเรียก “เถ้าแก่” เป็นมาแล้วทั้งนั้น
          full moon: มีอะไรที่ท่านภาคภูมิใจ เป็นพิเศษ ลองเล่าให้เราฟังบ้างสิครับ
          Nattawat : คำสั่งสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสุพรรณบุรี เขต ๒ ที่ ๘๘/๒๕๔๙ แต่งตั้งให้ นายนัธทวัฒน์ ธรรมสุคนธ์ธาดา เป็นประธานกรรมการในคณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐานโรงเรียนบ้านหนองวัลย์เปรียง ลงวันที่ ๑๓ มีนาคม ๒๕๔๙  เป็นต้นไป นับเป็นก้าวแรกที่กระผมได้มีส่วนร่วมในการพัฒนาสถานศึกษาอย่างเป็นรูปธรรม ไม่ว่าจะเป็นวันเด็ก วันแม่ วันครู วันแต่งงานครู วันเกิดครู วันต้อนรับผู้อำนวยการคนใหม่ ส่งผู้อำนวยการคนเก่า คนทั้งโรงเรียนและชาวบ้านเรียกท่านประธาน  อีกทั้งอดีต ประธานโรตารี่สากลโดยท่านพิชัย รัตตกุล เล็งเห็นความดีช่วยเหลือสังคมโดยไม่หวังสิ่งตอบแทนใดๆ เชิญให้กระผมเป็นนายกสโมสรโรตารี่สองพี่น้องสุพรรณบุรี บริจาคทรัพย์สินส่วนตัวสร้างเครื่องกรองน้ำ ถังเก็บน้ำสแตนเลสบริจาคให้กับสถานศึกษา ๑๐ โรงเรียนในเขตพื้นที่อำเภอสองพี่น้อง จังหวัดสุพรรณบุรี ซื้อรถวีลแชร์สำหรับผู้พิการจำนวน ๒๐ คัน และอื่นๆ คนในสังคม เรียกท่านนายก
          full moon: แล้วท่านคิดว่าอะไรเป็นปัจจัยสำคัญแห่งความสำเร็จและความภาคภูมิใจเหล่านั้น 
          Nattawat: ขยัน ซื่อสัตย์ ประหยัด อดทน นอบน้อม ถ่อมตน ดูรู้เหตุผล หมั่นศึกษา อาม่าสอนผมจำมาตั้งแต่เด็กๆ  ผมเป็นลูกหลานคนจีน อาม่าแซ่ลิ้ม อากง แซ่บู๊  รวมกันเป็น บู๊ลิ้ม เรื่องความขยันอดทนมาเป็นอันดับหนึ่ง ชีวิตลูกหลานมังกรไม่เคยยอมแพ้ ตราบใดมีพระอาทิตย์ตกดิน ก็ต้องมีพระอาทิตย์ขึ้น  เราเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ
          full moon: การที่ท่านเข้ามาร่วมเป็นผู้ก่อตั้งบริษัทศึกษาภาวน์ จำกัด  ท่านคิดว่าจะนำความรู้และประสบการณ์มาใช้ได้อย่างไร ครับ
          Nattawat เรื่องมีอยู่ว่า กลางดึกวันหนึ่ง  ผู้อำนวยการมาเคาะประตูเรียกอยู่หน้าบ้าน
           “ท่านประธาน” (ประธานคณะกรรมการสถานศึกษา) ท่านผอ.ตะโกนเรียก
           “มีอะไรหรือครับ” ผมตะโกนตอบรับเสียงเรียก
           “พรุ่งนี้ คณะผู้ประเมินภายนอกจาก สมศ.จะมาตรวจโรงเรียนของเรา ผมขอเชิญท่านประธานไปเป็นเกียรติร่วมต้อนรับด้วยนะครับ และขอความอนุเคราห์ท่านช่วยสนับสนุนเครื่องดื่ม กระเช้าของขวัญสัก ๑ ชิ้น นะครับ” ผอ.กล่าวเชิงขอร้อง
           “ผมไม่สะดวกในการจัดหา ผมขอสนับสนุน เป็นเงินจำนวน ๒,๐๐๐ บาท ก็แล้วกันนะครับ” ผมกล่าวแสดงการช่วยเหลือ  
            เช้าวันรุ่งขึ้น สถานศึกษาถูกจัดประดับประดาไปด้วยต้นไม้ดอกไม้นานาชนิด มีพรมแดงปูพื้นหน้าทางเข้าอาคารโรงเรียน ในตัวอาคารถูกตกแต่งด้วยผ้าผูกเป็นโบว์อย่างสวยงาม มีป้ายไวนิล เขียนไว้ว่า ยินดีต้อนรับคณะผู้ประเมินจาก สมศ. นักเรียนเตรียมตัวเข้าแถว คณะกลองยาวและวงดุริยางค์ของโรงเรียนเตรียมพร้อม คณะครู ผอ.เตรียมพร้อม ส่วนท่านประธานฯนั่งนึกในใจคิดว่าทำไมต้องมีการเตรียมการต้อนรับกันถึงขนาดนี้  สิ้นเปลืองโดยใช่เหตุ หรือเป็นวัฒนธรรมองค์กร หลังจากผู้ประเมินเดินตรวจโรงเรียน ตรวจเอกสารเสร็จ ตกเย็น ท่านผอ. คณะครู และผู้ติดตาม พาผู้ประเมินไปทานข้าวในร้านอาหารแห่งหนึ่ง บรรย่ากาศเป็นไปด้วยความเป็นกันเองระหว่างผอ.กับผู้ประเมิน
          ต้นปี พ.ศ.๒๕๕๗ ผมได้มีโอกาสสอบเป็นผู้ประเมิน และได้เข้ารับการอบรมเป็นผู้ประเมินภายนอก จึงได้รู้และทราบว่า จรรยาบรรณของผู้ประเมินภายนอก เป็นสิ่งสำคัญในการทำงานให้องค์กรบรรลุผลสำเร็จและมีความน่าเชื่อถือในสังคมของการศึกษาไทย โดยการเป็นแบบอย่างที่ดีไม่ทำให้ผิดกฎระเบียบ ไม่เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว ประเมินอย่างมืออาชีพ และเป็นกัลยาณมิตรกับทุกๆฝ่ายที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการศึกษาและสถานศึกษา ทุกครั้งก่อนลงพื้นที่ประเมินสถานศึกษา ผมจะโทรศัพท์ไปแจ้งให้คุณครูทราบว่าผู้ประเมินจาก สมศ.จะลงพื้นที่ตรวจเยี่ยม ไม่ต้องจัดเตรียมการต้อนรับ ไม่ต้องจัดเลี้ยงใดๆ ทำการสอนนักเรียนไปตามปกติ เท่านั้น จะขอเป็นผู้ประเมินภายนอก ขอทำหน้าที่ให้ดีที่สุด ตามที่ได้รับมอบหมายงานจาก สมศ. จวบจนทุกวันนี้มีความภาคภูมิใจในการทำหน้าที่ผู้ประเมินภายนอก ไม่เคยนำหรือทำความเสื่อมเสียมาสู่ตนเองและองค์กร และสัญญากับตัวเองว่าจะนำความรู้ประสบการณ์จากการประเมิน ไปพัฒนาศักยภาพผู้ประเมินท่านอื่นๆให้เป็นผู้ประเมินมืออาชีพต่อไป
          full moon: สุดท้ายนี้ อยากฝากอะไรไปถึงผู้ประเมิน บ้างครับ
          Nattawat: สายบัววัดความลึกของน้ำ คำพูดวัดภูมิปัญญาของคน การกระทำวัดคุณค่าของคน ดี ชั่วของคนวัดผลของการกระทำ จงอยู่กับปัจจุบัน อย่าเสียเวลากับสิ่งที่จากไปแล้ว จงใส่ใจกับสิ่งที่เหลืออยู่ชีวิตที่ผ่านมาคือครู ชีวิตที่เหลืออยู่คือ ผู้ประเมินมืออาชีพ
          full moon: ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจ ให้บริษัทศึกษาภาวน์ ได้รับคัดเลือกเป็นหน่วยประเมินคุณภาพภายนอก ของ สมศ.และขอบคุณมากครับ ที่ให้เกียรติให้สัมภาษณ์ สวัสดีครับ
          Nattawat:  สวัสดีครับ